Telepraca a praca zdalna – w potocznym rozumieniu to jedno i to samo. Czyli praca z domu. Tymczasem oba terminy nie są tożsame.
Praca zdalna była marzeniem wielu osób jeszcze na początku tego roku. Wiązała się z większą samodzielnością i większą elastycznością. Mniej czasu straconego na dojazdy. Mniej niedogodności, które napotykaliśmy w biurze. Większa motywacja do pracy.
Jednak wraz z wybuchem epidemii, praca zdalna stała się koniecznością. Wielu z nas nie miała wyboru. Praca przeniosła się do domu.
Większość osób pracuje zdalnie. I nie jest to telepraca. Na czym polega różnica?
Spis Treści
Telepraca a praca zdalna
Telepraca to praca wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej.
Osoba na telepracy jest pełnoprawnym pracownikiem z pełnym prawem do wszelkich świadczeń.
Pracodawca musi jej zapewnić swobodny dostęp do firmy oraz możliwość korzystania z urządzeń i obiektów socjalnych firmy. Ma prawo do pomocy technicznej.
Jeśli telepracownik korzysta z własnego sprzętu, to powinien mieć wypłacony ekwiwalent w wysokości ustalonej w odrębnym porozumieniu.
Pracodawca może kontrolować efekty działań telepracownika drogą elektroniczną. Dopuszczalna jest również kontrola w domu pracownika (za zgodę zatrudnionego).
Telepraca i kodeks pracy
Nie każda praca z domu jest formą telepracy. Mówimy o telepracy, gdy zachodzą cztery przesłanki:
- regularność jej wykonywania
- wykonywanie pracy poza zakładem pracy
- korzystanie ze środków komunikacji elektronicznej
- rodzaj pracy (efekty swojej pracy telepracownik przesyła przez Internet).
Telepraca jest coraz częściej stosowaną formą zatrudnienia w takich branżach, jak np.: konsulting, przetwarzanie danych, programowanie, badania, usługi finansowe/księgowość, sprzedaż/makreting, wolne zawody: redaktor, dziennikarz, tłumacz, architekt, grafik.
Jest to wygodna forma praca np. dla kobiet, które chcą godzić obowiązki zawodowe z wychowaniem dzieci, osób niepełnosprawnych czy osób starszych.
Formy telepracy
Ze względu na miejsce oraz czas wykonywania telepracy wyróżniamy następujące formy:
- telepraca domowa – najczęściej występujący rodzaj telepracy, wykonywany w domu lub w mieszkaniu telepracownika
- telepraca zamienna – świadczenie pracy na zmianę z firmie pracodawcy i we własnym domu pracownika (np. 3 dni w zakładzie pracy i 2 dni w domu)
- telepraca świadczona w telecentrum – czyli praca w punkcie znajdującym się z dala od firmy (często w innych krajach), w którym pomieszczenie biurowe może być zarówno własnością pracodawcy jak i innego podmiotu
- telepraca mobilna – coraz częściej występujący rodzaj telepracy, w którym pracownik pracuje poza siedzibą firmy, ale ze względu na dużą mobilność nie może wskazać jednego konkretnego miejsca pracy (domu).
Zawarcie umowy o telepracę
Umowę o telepracę można zawrzeć zarówno na początku zatrudnienia lub w jego trakcie.
W umowie powinny się znaleźć zatem wszystkie normalne elementy umowy o pracę plus – warunki wykonywania pracy w formie telepracy dodatkowo uzgodnionymi między stronami umowy.
Podsumowując powinny się tam znaleźć następujące elementy:
- rodzaj świadczonej pracy
- miejsce jej wykonywania (poza siedzibą firmy)
- wynagrodzenie za pracę
- wymiar czasu pracy
- termin rozpoczęcia pracy
- warunki wykonywania pracy poza siedzibą przedsiębiorcy oraz sposób korzystania ze środków komunikacji elektronicznej, przy użyciu których pracownik będzie się rozliczał z efektów pracy.
Plusy i minusy telepracy
Korzyści, jakie pracodawca może osiągnąć zatrudniając pracownika w ramach telepracy, to m.in. zmniejszenie kosztów, zwiększenie elastyczności czasu pracy pracownika, możliwość zatrudniania osób niepełnosprawnych, większa satysfakcja pracowników.
Ta forma zatrudnienia ma też swoje minusy. Przy telepracy jest mniejsza możliwość kontroli pracownika. Pracodawca musi też ponieść koszty związane z zakupem sprzętu komputerowego dla pracownika.
Czas pracy telepracownika
Najczęściej telepracownik wykonuje pracę w ramach zadaniowego czasu pracy. Oznacza to, że pracodawca nie musi kontrolować i ewidencjonować czas pracy.
Szef nadal prowadzi ewidencję urlopów, dni wolnych, zwolnień lekarskich, itp. Musi pamiętać, żeby zadania były ustalone tak, aby pracownik mógł je wykonać w ramach limitu czasu pracy (8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy – dla pełnego etatu).
Telepracownik ma prawo do nadgodzin.
Źródło: biznes.gov.pl
