Rzeźnie rolnicze można zakładać i prowadzić, na uproszczonych zasadach, na terenie gospodarstwa rolnego.
Rolnicy, którzy chcą handlować mięsem, mogą zakładać rzeźnie o małej zdolności produkcyjnej. Jednak nie ma tutaj dowolności.
Oto zasady jakimi muszą się kierować hodowcy.

Spis Treści
Rzeźnie rolnicze – zasady funkcjonowania
Ubojowi można poddawać zwierzęta utrzymywane we własnym gospodarstwie, jak również zwierzęta utrzymywane w gospodarstwach położonych w tym samym powiecie, w którym usytuowana jest rzeźnia, lub w powiatach sąsiednich – należące do innych podmiotów.
Przepisy dopuszczają również możliwość rozbioru mięsa pozyskanego ze zwierząt ubitych w tych rzeźniach rolniczych.
Małe rzeźnie rolnicze – dopuszczalne limity
Podczas prowadzenia rzeźni rolniczych trzeba pamiętać o limitach zwierząt, które można poddać ubojowi.
Warto pamiętać, że w niektórych przypadkach powiatowy lekarz weterynarii może zwiększyć dzienne limity – nadal jednak obowiązuje górna roczna granica uboju.
Oto limity dla poszczególnych gatunków:
- drób/zajęczaki – 50 sztuk dziennie, nie więcej niż 18 250 sztuk rocznie,
- ptaki bezgrzebieniowe (np. strusie) – 1 sztuka dziennie, nie więcej niż 365 rocznie,
- świnie – 6 o wadze powyżej 15 kg i 10 o wadze do 15 kg, rocznie nie więcej niż 2190 o wadze powyżej 15 kg i maksymalnie 3650 o wadze do 15 kg,
- owce/kozy – 6 o wadze powyżej 15 kg i 10 o wadze do 15 kg. Roczny limit: maksymalnie 2190 sztuk o wadze powyżej 15 kg i 3650 do 15 kg,
- bydło/konie – 1 w wieku powyżej 3 miesięcy, 2 w wieku do 3 miesięcy, rocznie do 365 w wieku powyżej 3 miesięcy i 730 w wieku do 3 miesięcy,
- zwierzęta dzikie utrzymywane w warunkach fermowych – 3 dziennie i maksymalnie 1095 rocznie.
Rolnicy mogą łączyć prowadzenie rzeźni rolniczych ze sprzedażą pozyskanego w nich mięsa.

Sprzedaż mięsa
Sprzedaż mięsa odbywa się w ramach jednej z form sprzedaży żywności: rolniczego handlu detalicznego, działalności marginalnej, ograniczonej i lokalnej oraz sprzedaży bezpośredniej (drób i zajęczaki).
Rolnicy mogą sprzedawać mięso:
- zakładom prowadzącym handel detaliczny bezpośrednio zaopatrującym konsumenta (sklepy, restauracje, stołówki itp.),
- zakładom rozbioru mięsa, przetwórstwa mięsa,
- innym zakładom lub podmiotom, np. hurtowniom, pośrednikom.
Sprzedaż jest możliwa na terenie całego kraju oraz w innych państwa Unii Europejskiej. Dopuszczalne jest też handlowania poza granicami UE – wcześniej należy skontaktować się z powiatowym lekarzem weterynarii.
(Zobacz jak założyć spółdzielnię rolników)
Źródło: „Żywność prosto z gospodarstwa – źródłem dochodu rolników” publikacja Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi