Przed wejściem na niemiecki rynek, polscy przedsiębiorcy powinni zdać sobie sprawę z odmienności praw obowiązujących księgowość prowadzoną w firmie. Różnice te są stosunkowo niewielkie, jednak mogą być bardzo istotne w przypadku kontroli urzędu skarbowego.
Spis Treści
Rok obrotowy i sporządzanie bilansu
Zarówno w Polsce, jak i Niemczech rok obrotowy to okres 12 miesięcy pokrywający się zwykle z rokiem kalendarzowym. Podstawową różnicą jest określenie długości trwania roku obrotowego w obu krajach. W Niemczech pierwszy rok obrotowy może zostać skrócony i trwać krócej, niż 12 miesięcy. Nie ma natomiast opcji jego wydłużenia, podobnie jak w przypadku zmiany w trakcie prowadzenia działalności. Firma w Niemczech może skorzystać jedynie z możliwości skrócenia, podczas gdy w Polsce rok obrotowy wydłużyć można nawet do okresu 18 miesięcy. Obowiązkiem przedsiębiorców jest również sporządzenie bilansu z rachunkiem zysków i strat. Dotyczy to zarówno jednoosobowych działalności gospodarczych, jak i spółek osobowych czy kapitałowych.
Sporządzenie sprawozdania finansowego
Księgowość w Niemczech i Polsce różni się także pod względem czasu udzielanego na sporządzenie sprawdzania finansowego po zamknięciu roku obrotowego. W Niemczech wyróżnić można podział ze względu na wielkość i rodzaj przedsiębiorstw. Działalności jednoosobowe i spółki osobowe sporządzają sprawozdania finansowe nawet w 12 miesięcy po zakończeniu opisywanego roku obrotowego. Natomiast w przypadku spółek kapitałowych zależy to od wielkości danego przedsiębiorstwa. Mniejsze firmy powinny zamknąć rok w ciągu sześciu miesięcy, natomiast duże i średni trzech. Z kolei przedstawiciele podatkowi prowadzący księgowość w Niemczech mają aż dwanaście miesięcy na sporządzenie sprawozdania finansowego przedsiębiorstwa, jeżeli rok obrotowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
Przechowywanie dokumentacji
Różnica w prowadzeniu księgowości w Niemczech dotyczy także okresu, przez który powinny być przechowywane dokumenty księgowe. W Polsce rejestry, ewidencje, faktury, księgi podatkowe,rachunki, sprawozdania czy dokumenty inwentaryzacyjne należy przechowywać aż do przedawnienia, czyli upływu 5 lat od zakończenia roku podatkowego. W Niemczech termin ten w przypadku niektórych dokumentów wynosi 10 lat. Część pozostałych dokumentów handlowych również objęta jest obowiązkiem przechowywania, jednak okres ten wynosi wówczas 5 lat. Zwyczajowo okres przechowywania rozpoczyna się wraz z zakończeniem roku kalendarzowego, do którego odnoszą się dane w dokumentach.
